πρότριτα

Α

επίρρ.

1. πριν από τρεις μέρες, τρεις μέρες πρωτύτερα ή συνεχώς επί τρεις ημέρες (α. «τὰ μὲν ὀστᾱ προτίθενται τῶν ἀπογενομένων πρότριτα σκηνὴν ποιήσαντες», Θουκ.

β. «προγράψας πρότριτα εἰς τὴν ἡμέραν ταύτην», Αριστείδ.)

2. (κατά τον Ησύχ.) «πρότριτα

πρὸ πολλοῡ».

[ΕΤΥΜΟΛ. < προ* + τρίτος + επιρρμ. κατάλ. -α].